شيخ الحديث مولانا محمّد يوسف حسين پور در خطبههاي نماز جمعه مسجد جامع شهر گُشت (١٩/ ٦/ ١٣٩٥= ٧/ ١١/ ١٤٣٧) با اشاره به قرار گرفتن در ماه ذوالحجه، گفت: اين ماه از نظر حساب عربي آخرين ماه سال است و الله تعالى به اين ماه ارزش و فضيلت بزرگي عنايت فرموده است. بزرگترين فضيلتش اين است كه عاشقان خدا به خانهي او سفر كرده و گرد خانهاش ميچرخند تا خشنودي الله را به دست بياورند.
ايشان با اشاره به فرضيت حج افزود: الله تعالى حج را يكي از اركان اسلام قرار داده كه كساني كه خداوند به آنان ثروت و توانايي داده تا به مكه بروند و برگردند و ضروريات خانوادهيشان را فراهم آورند، بر سرشان فرض است كه به حج بروند. در حديث آمده است كه پيامبر صلى الله عليه وسلم فرمودند: «اگر كسي اين قدر مال داشت و به حج نرفت، چه يهودي بميرد و چه نصراني، ولي مرگ مسلماني ندارد.» اما شرط اين مال، حلال بودن آن است؛ خداوند متعال در قرآن كريم به روزي پاكيزه دستور داده است نه به ثروتاندوزي؛ متأسفانه امروزه ميبينم كه بسياري ثروتمندان با مال حرام به حج ميروند و به همين خاطر از اين سفر، هيچ تغييري در رفتارشان مشاهده نميشود و دوباره با همان بدكرداري و بداخلاقي برميگردند. اين بدين خاطر است كه يكي از نمونههاي قبولي حج را اين نوشتهاند كه بعد از برگشت، اگر اخلاق كسي بد بود، خوب بشود و اگر خوب بود، خوبتر شود.
مولانا حسين پور همچنين موفق نشدن به حج را دو صورت دانست و گفت: كساني كه موفق به حج نميشوند يا وضعيت مالي آنان ايجاب نميكند، يا اينكه چون مورد پذيرش خداوند نيستند، به آنان توفيق حج را نميدهد كه خداوند ما را از اين گروه نجات دهد. اما كساني كه موفق نشدهاند، نبايد از ارزشهاي اين ماه غافل بمانند؛ مخصوصاً ده شب نخست اين ماه به نزد خداوند متعال ارزش والايي دارند و در روايات حديثي چنين آمده كه عبادت در آنها ثواب بالايي دارد و مشابه با شب قدر است. البته ارزش و حيثيت شب قدر به جاي خود محفوظ است. لذا كساني كه ميخواهند رحمت الهي را حاصل كنند، الله تعالى به ارادهيشان ارزش ميدهد. پس سعي كنيم كه اين چند شب باقيمانده را با نماز، تلاوت، ذكر و… بگذرانيم و روزهي اين روزها هم ارزش زيادي دارد كه دربارهي هر روز، در برخي روايات ثواب يك سال آمده است و راجع به روزهي روز عرفه، بخشايش گناهان يك سال گذشته و يك سال آينده آمده است.
مدير عين العلوم گشت در بخشي ديگر از سخنان خويش به واقعهي خواب حضرت ابراهيم و ذبح اسماعيل عليهما السلام اشاره كرد كه از امتحان پيروز درآمدند و گفت: اين قرباني سنت ابراهيمي است كه از پيامبر اسلام صلى الله عليه وسلم نسبت به قرباني سؤال شد، فرمودند: «سُنَّةُ أَبِيْكُمْ إِبْرَاهِيْمُ»؛ سنت پدرتان ابراهيم است. ايشان بنياد قرباني را گذاشت و قرباني كردن، به معناي مشابهت با ابراهيم عليه السلام است. ما بايد سعي كنيم تا از وي پيروي نماييم و مشابهت او و پيامبر اسلام صلى الله عليه وسلم را اختيار كنيم كه ارزشمند و اميد نجات در آن است.
امام جمعهي شهر گشت برخي احكام قرباني را برشمرد و فرمود: قرباني بر كسي واجب است كه اموالش به اندازهي نصاب زكات باشد، و گوسفند از يك نفر و شتر و گاو از هفت نفر است كه هدف همگي قرباني يا عقيقه باشد و گوشتخواري محض نباشد. بايد سعيمان بر اين باشد كه بهترين حيوان را قرباني كنيم و آنها را فربه در بياوريم.
ايشان در آخر مردم را به اختصاص دادن قسمتي از گوشت و پوست قرباني به نيازمندان و مدارس ديني و نيز مدارس شبانهروزي دولتي ترغيب نمود.