امروزه هر کس مکر بیشتر و حیلهٴ بزرگتری داشته باشد و دروغ گندهتری بگوید، موقعیت سیاسی بهتری دارد و در جامعه، رأس رجال سیاسی شمرده میشود! حال آنکه سیاست یعنی تدبیرخردمندانه در أخذ حقوق؛ یعنی «جلب منفعت و دفع مضرت».
وقتی به تاریخ نظر بیفکنیم، میبینیم بزرگترین سیاسیون، انبیاء کرام – علیهم السلام- بودند؛ در همین رابطه رسول گرامی اسلام – صلی الله علیه وسلم- میفرماید: «کان یسوسهم الأنبیاء»؛ یعنی سیاست را انبیاء در دست داشتند و بعد از انبیاء این وظیفه به وارثان آنان – که علما باشند- سپرده شد، اما امروزه طوری در جامعه فکرسازی شده که گویا علما از سیاست سر در نمیآورند و آنان از سیاست بهدوراند و چیزی نمیدانند؛
در حقیقت هم همینطور است؛ علما از دروغ، کلک، مکر، حیله، ظلم و ستمی که امروزه آن را سیاست مینامند، فرسنگها بهدورند!
مولانا سید محمد یوسف حسین پور/ درس حجه الله البالغه ١٨/ ۵/ ٩۶