پایگاه رسمی حفظ و نشر آثار شیخ الحدیث مولانا محمّد یوسف حسین پور (رح) زیر نظر مجلس علمی عین العلوم گُشت – سراوان
خدا را هزاران در هزار شكر و سپاس كه به فضل و كرم خود ما و شما را انسان آفريد و از امت خاتم النبيين صلى الله عليه وسلم قرار داد و چون پيامبر ما آخرين پيامبر بود، كتاب او هم آخرين كتابي است كه نازل شده و تا قيامت نه پيامبر ديگري مي‌آيد و نه كتابي نازل مي‌شود. الله تعالى قرآن مجيد را به صورت يك قانون و دستور اساسي‌اي به ما عنايت فرمود، لازمه‌اش اين است كه ما بايد خدمت قرآن را به جا بياوريم و آن را در دنيا گسترش دهيم و همه‌ي مردم دنيا را به طرف آن دعوت دهيم. از اين جهت كه پيامبر ديگري نمي‌آيد و اين كتاب هم بايد حفظ شود، خداوند متعال نگهداري‌اش را بر عهده‌ي ما گذاشته و از يك نظر خود نيز حفاظتش را بر عهده گرفته است؛ چنان‌كه مي‌فرمايد: «إِنَّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظونَ» [حجر: ۹]؛ ما قرآن را نازل كرديم و ما نگهبان و محافظ آنيم.
اما محافظ ظاهري قرآن ما و شما امت محمدي ـ چه زن و چه مرد ـ هستيم؛ از اين جهت پيامبر خدا صلى الله عليه وسلم كساني را كه قرآن را بخوانند و تعاليم آن را در دنيا بگسترانند، از بقيه‌ي بهترينِ امت قرار داده و مي‌فرمايد: «خَيْرُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ القُرآنَ وَعَلَّمَهُ» [بخاري: ۵۰۲۷]؛ بهترين شما همان كساني هستند كه قرآن را خود تعليم بگيرند و بعد به ديگران تعليم دهند. خداوند متعال هم متعلم و تعليم گيرنده را بهترين قرار داده و هم معلمان و آموزگاراني را كه قرآن را تعليم مي‌دهند.
اگر حقيقتاً به همه‌ي علوم اسلامي نگاه كنيم، مي‌بينيم كه بدين خاطر خوانده مي‌شوند كه خدمت قرآن به جا آورده شود. اگر صرف و نحو خوانده مي‌شود، قرآن را خدمت مي‌كنند، فلسفه و منطق هم خادم قرآن است، حتى فقه و حديث هم خدمتگزار قرآن‌اند. احاديث پيامبر صلى الله عليه وسلم از آن جهت ارزش دارند كه تفسير قرآن مي‌باشند و تشريح و توضيح قرآن را پيامبر خدا صلى الله عليه وسلم به وسيله‌ي عملكرد و گفتارهاي خويش به ما نشان داده است؛ فقه هم در حقيقت نتيجه وثمره‌ي قرآن مجيد و احاديث پيامبر خدا صلى الله عليه وسلم مي‌باشد.
خلاصه اينكه همه‌ي علوم ما به قرآن برمي‌گردند و قرآن منبع اصلي است و از آن جايي كه قرآن در حقيقت كلام الهي است، پس همان برتري‌اي كه الله تعالى بر بندگان خود دارد، كلام الهي نيز بر كلام بندگان دارد؛ كلام الملوك ملوك الكلام، گفتار پادشاهان پادشاه ديگر گفتارهاست و گفتار الهي سمت پادشاهي و مهتري و سروري را بر تمام گفتارها دارد. آن نور، فيض و بركتي كه در كلام الهي وجود دارد، حتى در احاديث پيامبر صلى الله عليه وسلم هم نيست و در كلام عموم اوليا و بزرگواران وجود ندارد و نورانيت قرآن از همه بالاتر است.
پس، از اينكه دختران و عزيزان ما وقت عزيز خود را صرف مي‌كنند و قرآن مجيد را ياد مي‌گيرند، اميدواريم كه در آينده تعليم دهنده باشند و سمت مهتري و بهتري را از جانب الله تعالى كسب كنند و كساني كه مشغله‌يشان خواندن قرآن است، چه به صورت تلاوت يا تعليم و تعلم، همه گويا دارند با خدا سخن مي‌گويند و گفتارهاي الهي را زير و رو مي‌كنند.
ما اگر فرصت پيدا كنيم كه با يك وزير، رئيس جمهور يا رهبري صحبت كنيم، خوش مي‌شويم كه با آنها هم صحبت شده‌ايم، اما اينجا الله تعالى به ما فرصتي داده تا با ما صحبت كند، پس خواندن قرآن و دريافت معناي آن و فهميدن مطالبش در حقيقت فرصتهايي هستند كه الله تعالى دارد با ما سخن مي‌گويد و ما مراد الله تعالى و مطالبش را به وسيله‌ي قرآن دريافت مي‌نماييم.
خداوند متعال سعادت دين و دنيا را به شما عطا بفرمايد كه داريد وقت خود را براي دريافت قرآن مجيد صرف كرده‌ايد اما هدف اين باشد كه ما آن چه را از قرآن مجيد ياد مي‌گيريم، مطابق به آن عمل و زندگي خود را هم پياده كنيم؛ صداقت، راستگويي، پاكدامني، نيكوكاري، خوش اخلاقي و خوش رفتاري، همه‌ي فضايل اخلاقي و عادات خوبي را كه پيامبر خدا صلى الله عليه وسلم در زندگي بيست و سه ساله‌ي خود به ما تعليم داده، همان‌طور كه آنها را ياد مي‌گيريم، سعي كنيم كه عمل ما نيز همان‌گونه باشد و تنها خواندن قرآن نباشد بلكه علم آن هم همراه باشد؛ چون هم قرآن و هم پيامبر خدا صلى الله عليه وسلم در روز قيامت در صورت عمل نكردن ما بر قرآن، از ما شكايت مي‌كنند. الله تعالى مي‌فرمايد: «وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَومِي اتَّخَذُوا هَذا القُرآنَ مَهجُوراً» [فرقان: ۳۰]؛ اگر ما به قرآن پشت كنيم و از آن روگردان باشيم و به گفته‌هاي آن توجه نكنيم و آن را تنها براي بركت منزل نگه‌داري نماييم و به آن‌چه مي‌گويم عمل نكنيم، پيامبر خدا در روز قيامت شكايت چنين افرادي را به بارگاه الهي تقديم مي‌كند و مي‌گويد: اي الله! اين قوم من قرآن مجيد را كنار گذاشته و پشت سر انداخت.
• سخنان ايراد شده در مدرسة البنات جوشكي ۷ اسفند ۱۳۹۲
