پایگاه رسمی حفظ و نشر آثار شیخ الحدیث مولانا محمّد یوسف حسین پور (رح) زیر نظر مجلس علمی عین العلوم گُشت – سراوان
شیخ الحدیث مولانا سید محمد یوسف حسین‌پور، مدیر عین العلوم گُشت و دبیر کل شورای هماهنگی مدارس علوم دینی اهل سنت سیستان و بلوچستان عصر چهارشنبه (۲۰/ ۱۱/ ۹۵) جهت عرض تسلیت به مناسبت درگذشت مولانا شهاب الدین شهیدی رحمه الله، عازم سرزمین خراسان شد.
شیخ الحدیث، بعد از ظهر پنجشنبه در دیدار با مولانا مطهری و مولوی حسین‌احمد شهیدی با ایشان اظهار همدردی نمود.
مولانا حسین‌پور بعد از ادای نماز عصر بر مزار خواجه شمس الدین مطهری و مولانا شهیدی حاضر شد و قرائت فاتحه پرداخت. سپس از مصلای بزرگ خواف و مدرسه تاریخی غیاثیه در خرگرد بازدید نمود و بعد از نماز مغرب در جمع علما و طلاب خواف و عزیزانی که از شهرستانهای تایباد و تربت‌جام حضور یافته بودند، به ایراد سخن پردخت.
مدیریت عین العلوم گشت پس از عرض تسلیت خطاب به علما و طلاب خاطرنشان کرد: هر چند واویلا و فغان سر دهیم مولانا شهیدی بر نمی‌گردد، بکوشیم تا «شهیدی‌ها» پدید آوریم. کاش در وقت خوشی به اینجا می‌آمدیم نه برای مصیبتی این‌چنینی. این چنان ضایعه‌ای است که دیگر نظیر این شخصیت را نداریم.
ایشان در ادامه سخنانش تصریح کرد: عملکرد صدیق اکبر بعد از وفات نبی اکرم صلی الله علیه وسلم گویای این بود که ما هر شخصی را از دست بدهیم، ولی باید در جریان باشیم که شخصیتی والاتر را از دست داده‌ایم و حضرت ابوبکر رضی الله عنه گفت: «مَن کانَ یَعبُدُ مُحَمَّداً فَٳنَّ مُحَمَّداً قَد مَاتَ وَمَن کانَ یَعبدُ اللهَ فَٳنَّ اللهَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ.»
لهذا وقتی‌که انسان تعلقش را با الله محکم کند، رفتن و فوت شدن شخصیتها آنان را تکان نمی‌دهد! این عملکرد صدیق اکبر این را رساند که با رفتن پیامبر اگر تکان نخوردیم با رفتن دیگران هم تکان نخواهیم خورد. و الله قادر هست که شخصی دیگری را به جای او بیاورد؛ همان طور که بعد از فوت مولانا (شمس‌الدین) مطهری افرادی همچون مولانا حبیب الرحمن و شهیدی را آورد.
بزرگ‌عالم اهل سنت در ادامه سخنانش، علما و طلاب را به نسخه اساسی علاج مصیبت‌ها که همان صبر باشد فراخواند و گفت: صبر واقعی همان است که در وقت تازگی مصیبت بتوانیم آن مصیبت را تحمل کنیم.
وی در فرازی از سخنانش خطاب به طلاب گفت: واقعا شما استاد مشفقی را از دست داده‌اید، هرگاه کسی به شما تسلیت دهد آن بر شما سنگین هست، اما بدانید که شما باید مثل مولانا شهیدی «شهیدی» دیگری باشید؛ زیرا شهیدی با گریه برنمی‌گردد، ولی بکوشید تا شهیدی را به وجود آورید! راه به وجود آوردن این امر این است که اولاً زحمت بکشیم تا علم خود را پخته کنیم و لازمه‌اش این است که بسیار مطالعه کنیم که این شامل مطالعه و حضور در کلاس و تکرار می‌شود. طوری قبل از حضور در کلاس دروس را مطالعه کنید که درس کاملاً برای شما حل شده باشد و به‌گونه‌ای بر درس غالب شوید که استاد را در تنگنا درآورده مجبور به مطالعه‌ی بیشتر کنید. علاوه بر جسم، فکر و ذهنتان در کلاس حاضر باشد. «ذَلِکَ لِمَن کانَ لَهُ قَلبٌ أَو أَلقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِید.»
مؤسس و دبیر کل شورای هماهنگی مدارس اهل سنت سیستان و بلوچستان، طلاب خراسانی را به ارتباط پروردگار و زنده نمودن خراسان قدیم فرا خواند و گفت: راه ارتباط با خدا را بیابیم در دعاهای نیمه شب، چه خودتان دعا کنید یا دعای استاد خود را جلب کنید. خصوصاً طلاب خراسانی را توصیه می‌کنم که گذشته خراسان را نگاه کنیم که علمی را که ما می‌خوانیم همه‌اش را مدیون علمای قدیم خراسان می‌دانیم؛ علم در هر رشته‌ای چه در عرصه تفسیر، چه در زمینه حدیث ممنون خراسان قدیم و علمای این دیار است و باید که گذشته را زنده کنیم و شما هم سعی کنید که به وسیله‌ی علم و سخنتان یاد علمای گذشته را زنده نگه دارید.
قرنها باید تا یک مرد دین پیدا شود /*/ بایزید اندر خراسان یا اویس اندر قرن
استاد العلماء مولانا محمد یوسف، طی سخنانش به عامل ساختار شخصیت امام المفسرین، حضرت عبدالله ابن عباس رضی الله عنهما اشاره کرد و گفت: حضرت عباس رضی الله عنه پسر کوچکش عبدالله را به بهانه‌ای به منزل پیامبر فرستاد تا از عبادت شبانه پیامبر آگاهی یابد. عبدالله نابالغ بود اما زیرک، نیمه شب آب وضوی پیامبر صلی الله علیه وسلم را فراهم نمود! رسول الله صلی الله علیه وسلم از عشق و علاقه‌ی وی خوش شد و اورا در بغل گرفت و در حقش دعا نمود: «اللَّهُمَّ عَلِّمهُ الکِتَابَ وَالتَّأوِیلَ».
هدفم این است که دعای استاد را به هر طریق جلب کنید. البته تنها به دعای استاد اکتفا نکنید؛ چون ما نیازمندیم و باید خود ما هم تلاش کنیم و در دعای خود از بارگاه بی‌نیاز طلب کنیم. نیمه شب از خدا بخواهیم و بر این سخنان عمل کنیم ان‌شاء الله این خلل‌ها جبران خواهد شد.
