گزارشی کوتاه از کلاس آموزش تجوید در مسجد جامع صدیق اکبر سراوان با حضور شیخ الحدیث

دوره آموزشی تجوید و صوت و لحن قرآن مجید به منظورفراگیری گروه‌های مختلف مردم با قواعد و فنون لازم جهت تلاوت قرآن کریم و نیز ایجاد فضای اُنس با قرآن درایام ماه مبارک رمضان همه روزه از نماز عصر تا مغرب در محل مسجد جامع صدیق اکبر رضی الله عنه واقع در خیابان آزادی سراوان برگزار می‌شود که با استقبال پرشور علاقمندان به قرآن اعم از قاریان و حافظان، دانشجویان و افراد مختلف مواجه گردیده است به طوری که روزانه قریب به شصت نفر در آن شرکت می‌نماید و با استفاده از تکنولوژی و رسانه‌ها و نرم‌افزارهای مربوطه به تحصیل این علم مشغول هستند.

این کلاس در تاریخ پانزدهم ماه رمضان مورد بازدید حضرت شیخ الحدیث مولانا محمّد یوسف حسین پور قرار گرفت. در ابتدای این دیدار ابتدا قاری عبدالعزیز دهقان که مسؤولیت تدریس را برعهده دارد، گزارشی از نحوه‌ی برگزاری کلاس و استقبال مردمی ایراد کرد و افزود: ابتدا قرار بر این بود که فقط این کلاس در ماه مبارک رمضان دایر گردد، اما استقبال عزیزان سبب شد که در طول سال ادامه یابد و هر هفته روزهای سه شنبه برای آن اختصاص یافت.

شیخ الحدیث مولانا حسین پور ضمن تشکر و قدردانی از برگزار کنندگان این کلاس، جناب مولانا محمّد صدیق حقانی (درازهی) و قاری عبدالعزیز دهقان و تبریک به ایشان و عموم شرکت‌کنندگان، در سخنان کوتاه خویش از فعالیت تجوید قرآن مجید ابراز خوشحالی نمود و گفت: آنچه مهم است این است که ما باید قرآن مجید را تا آن اندازه که نمازمان درست شود، بلد باشیم. نماز در حقیقت عبارت از چند عمل است که هر کدام یکی از این اعمال اگر درست انجام نگیرد، نماز نمازی به حساب نمی‌آید و به بارگاه الهی شرف قبولیت را پیدا نمی‌کند. اوّلین چیز که در نماز لازم است اقرار و اعتراف است به کبریایی و بزرگواری الله تعالى که ما و شما آن را با تکبیر (الله اکبر) ادا می‌کنیم. دومین کار مهم در نماز این است که ما رو به قبله بایستیم چون ما بنده‌ایم و کار بنده قیام به بارگاه آقاست که آماده باش باشیم که هر دستوری که از طرف الله تعالى برسد، آن را انجام بدهیم. در حال قیام، تلاوت قرآن مجید فرضی از فرایض نماز است؛ اما این را ما و شما همه می‌دانیم که قرآن مجید به زبان عربی آمده است و ما عجم هستیم؛ عُجمه یعنی گُنگی، لهٰذا لازم است برای اینکه نمازمان درست در بیاید قرآن را به زبان عربی ادا کنیم. شما می‌دانید که حروف زبان عربی پیش ما نیستند و بر زبان ما نمی‌آیند، معنای تجوید این است که ما بتوانیم حروف زبان عربی را مثل عرب‌ها در بیاوریم تا زبانمان عربی قرار گیرد. اگر نتوانیم حروف را درست ادا کنیم، نمازمان باطل می‌شود؛ البته به شکل و آهنگ قاریان برای همه سنگین است، ولی به این اندازه که نمازمان جایز باشد، یادگیری تجوید فرض است که عموماً نسبت به این طرف بی‌توجهی می‌شود.

مولانا حسین پور، در پایان توفیق بیشتر مدرس و شرکت‌کنندگان را از خداوند مسألت نمود و این نشست با دعاهای ایشان پایان یافت.